Հայաստանում ո՛չ տեսնում են, ո՛չ լսում են, ո՛չ էլ ուզում են տեսնել ու լսել, թե որ ուղղությամբ է շարժվում Ռուսաստանը և իր շարժումով ի՞նչ նոր պատմական հնարավորություններ է ստեղծում մյուս պետությունների համար։
Ռուսաստանի Նախագահ Վլադիմիր Պուտինը, այսպես կոչված, «ոսկե միլիարդի» կողմից այլ ժողովուրդներին կեղեքելու և կողոպտելու հինգ հարյուր տարվա քաղաքականությունը անվանում է «վամպիրների պարահանդես»։
Վերջին երկու հարյուր տարում, Ռուսաստանի օգնությամբ, հատկապես ԽՍՀՄ տարիներին, հայ ժողովուրդը կարողացավ զգալի չափով խուսափել «ոսկե միլիարդի» զոհը դառնալուց։ Չհաշված, իհարկե, Հայոց ցեղասպանությունը և հայերի կոտորածները, որոնք տեղի ունեցան այն պատճառով, որ «ոսկե միլիարդը» ամեն ինչ արեց, որ հայերը չհայտնվեն Ռուսաստանի պաշտպանության տակ։ Իհարկե, այդ նպատակով հարվածելով և փորձելով ոչնչացնել հենց Ռուսաստանը։
Վլադիմիր Պուտինի խոսքով՝ 500 տարի մարդկությանը կեղեքող «ոսկե միլիարդի» «վամպիրների պարահանդեսն» ավարտվում է, և այն ավարտողը Ռուսաստանն է։
Եվ այսօրվա մեր ողբերոգությունն այն է, որ հավաքական Հայաստանը չի կարողանում կողմնորոշվել՝ արդյո՞ք ցանկանում է Ռուսաստանի օգնությամբ ազատագրվել այդ «ոսկե միլիարդի» լծից և ձեռք բերել իրական ինքնիշխանություն, թե՞ ցանկանում է շարունակել մնալ կեր «վամպիրների պարահանդեսում»։
Անձամբ ես Հայաստանի հասարակական-քաղաքական դաշտում կեր չդառնալու մեծ ցանկություն առայժմ չեմ նկատում։
Հայկ Այվազյան